Sayfa 20 / 36
Malkara ilçesinin batısında, İlçe merkezine 25 km. uzaklıkta 122 nüfuslu bir mahalledir. Mahalle, Tekirdağ ilinin Malkara kıyılarını kaplayan Tekir Dağlarının batıya uzanan dağ etekleri arasında bir tepe üzerinde kurulmuş olup, bir ada gibi görünmektedir.
Mahallenin etrafı dik yamaçlarla kaplanmıştır. Doğusunda Çardaktepe, batısında yüksek bir arazi, güneyinde Karatepe, kuzey ve kuzeybatısında Çamkay tepeleri vardır. Mahallede Boğaz deresi Damlarca deresi ve Kurukavak deresi olmak üzere 3 dere vardır. Yaz mevsiminde derelerin yatakları kurur, kışın ise su seviyesi yükselir. Mahalle iki defa kurulmuştur. Mahallenin ilk kuruluşu bilinmemektedir. Ancak dağılması şu şekilde anlatılır:
Mahalle o zaman da yine aynı yerinde olup, kervan yolu üzerindeymiş. Kervanlar buralara çok zarar veriyorlarmış. Ahali ile kervan sahipleri arasında bu yüzden sık sık olaylar çıkıyormuş. Yine böyle bir olay neticesinde ahali, kervanda bulunan tüm develerin sırtlarına ot bağlayıp develeri yakmışlar. Bunun üzerine kervan sahipleri de kendi aralarında toplanıp tüm mahalleyi ateşe verip, yakmışlar. Yangından bir tek aile zarar görmeden kurtulmuş. Diğer ailelerin hepsi başka yerlere göç etmişler. Mahallede tek kalan diğer aile de komşu mahalleliler tarafından rahatsız edilerek mahalleden ayrılması sağlanmış. Böylece mahalle tamamen boşalmış.
1877 yılında yapılan Osmanlı - Rus savaşından sonra Bulgaristan'ın Şumnu Vilayetinin merkez köylerinden Tüssa, Akdere ve Yenimahalle köylerinden göç edenler devlet tarafından buraya yerleştirilerek, mahalle ikinci defa kurulmuştur. Mahalle yeni kurulduğunda komşu köyler ve çiftlik sahipleri bundan hoşnut kalmamış ve köy halkına eziyet etmişlerdir. Köy, Yunan işgaline de uğramış ve çok eziyet çekmiştir. Mahalle halkından olan Ayşe kadın savaş zamanında işgal kuvvetlerince teslim edilmesi istenen silah, yiyecek, giyecek gibi şeyleri teslim etmeyip, saklayanları ihbar etmiş. Bu yüzden mahalle halkı çok eziyet çekmiştir. Ayşe kadın bu ihanetinden dolayı halk tarafından bilahare cezalandırılmıştır. Cumhuriyet döneminden sonra mahalleden yavaş yavaş göçler başlamış olup, halen devam etmektedir.
Mahallede okuma yazma oranı %95'tir. Mahalle halkı çiftçilik ve hayvancılıkla uğraşır. Mahallede en çok buğday, ayçiçeği, arpa ve yonca ekilir. Mahallede bahçecilik ve meyvecilik yapılmamaktadır. Hem besi, hem süt hayvancılığı yapılmaktadır. Günlük süt üretimi 2 ton civarındadır. Mahallede eti ve yumurtası için de tavukçuluk yapılmaktadır.
