Makale Dizini
Bulgaristan'ın Deliorman bölgesinden 93 Harbinin (1877-1878) patlak vermesiyle 40 hanelik gelen göçmen Gacal ailelerinin başında Süleyman Bey tarafından yöreye yerleşilmiş olup 136 yıllık geçmişi vardır. Yerleşilen yörede daha önceden Çingeneler yaşamakta iken Süleyman Bey gelince yöreyi tamamen terk etmişlerdir. Bundan dolayı bölgede gayri resmi olarak köyün adı 'Çingene merası' olarak kullanılmakta olup resmî kayıtlarda köyün adı "Süleymaniye" olarak geçmektedir. Köyde ciddi bir göç yaşanmış olup, göç alan yerler Almanya, İstanbul ve Uzunköprü öncelikli olarak sayılabilir.
2013 yılı nüfusu 564 kişidir.
Edirne iline 85 km, Uzunköprü ilçesine 18 km uzaklıktadır.
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa ve madenciliğe dayalıdır. Linyit kömür işletmeleri sayesinde köy halkı geçimini sağlamaktadır. Arazi varlığı olarak; komşu köylerle kıyaslandığında arazi miktarı düşüktür. Köy sınırları içerisinde kalan arazinin büyük bir kısmı Ormanlarla kaplıdır. Arazisinin büyük bir kısmı temel tarım ürünü buğday ve süpürge teli (süpürge darısı) üretimi için kullanılmaktadır. Bölgenin en yüksek yeri (Haremi Tepe) olduğu için sulama sorunu vardır.
Köyde Süleymaniye ilköğretim okulu vardır. Köyün içme suyu şebekesi vardır. Kanalizasyon şebekesi yeni yapılmıştır. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık evi vardır fakat ebe olmadığından kapalı durumdadır. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup, köy içi yolları stabilize yoldur, halk yazın toz ve topraktan kışın çamurdan sıkıntılı ve problemli zamanlar yaşamakta olup köy tüzel kişiliğinden çözüm bulmasını istemekte ve beklemekte olmalarına rağmen konuyla ilgili çözüm gerçekleştirilmemektedir. Kanalizasyon çalışması sebebi ile köy yolları bozulmuş ve tamiratı yapılmamıştır. Köyde elektrik ve sabit telefon hatları vardır. Elektrik hatları 2007 sonu itibarıyla yenilenmiştir.