Kasaba Tekirdağ'ın Saray ilçesine bağlı olup ilçesi olan Saray'a 7 Km, Çerkezköy'e 13 Km, Organize Sanayi bölgesine 5 Km, Çorlu'ya 30 Km, İstanbul'a 90 Km mesafededir. Kasaba Istıranca ormanlarının eteklerinde kurulmuş olduğu için bol oksijenli olması dolayısıyla temiz hava ve ormanı, denize yakın olması, sakin ve huzurlu bir yaşam sürülmesi için ideal bir yerleşim yeridir. Kasaba 1989 senesinde belediye olmaya hak kazanmıştır. Bunu takiben İller Bankası tarafından yapılan imar planı uygulanmasında 300 hektar üzerine imar planı yapılmıştır. Ancak Çevre ve Orman Bakanlığı tarafından 2004 yılında Tekirdağ-Kırklareli-Edirne'yi kapsayan 1/25000'lik çevre düzeni planları yapılmış olup bu planlar içeriğinde 3100 hektarlık bir alan üzerindeki beldenin 1500 hektarlık alanı konuta yapılaşmaya açılmıştır. Bunun sebebi sanayinin yanı başında fakat her hangi bir sanayisi olmayan kasabanın coğrafi konum ve ulaşım olarak tüm merkezlere yakınlığıdır. Çerkezköy Organize sanayi bölgesine yakın oluşu nedeniyle iş istihdamına bağlı olarak nüfusu devamlı artış göstermiştir. 2017 yılı itibariyle nüfusu 10.362 kişidir. Ancak büyükşehir kanununda yapılan değişiklikle Tekirdağ büyükşehir olmuş, tüm diğer beldeler gibi Büyükyoncalı belediyesi de kaldırılarak tek bir mahalle haline getirilmiştir.
Kasaba nüfusunun çalışan kesimi %70'i sanayi bölgelerinde bulunan fabrikalarda çalışmaktadır. %30'luk bölümü ise tarım, hayvancılık ve esnaflık gibi alanlarda faaliyet göstermektedir.
Büyükyoncalı mahallesi, 1856'da Osmanlı-Rus savaşının ardından Kırım'dan anavatana göç eden göçmenler tarfından 1861 tarihinde kurulmuştur. Kafileler halinde gelen göçmenlerin başlarında bulunan Abid ve Aşır Hoca beylerin önderliğinde bu günkü iskan sahasına yerleşmişlerdir.
1876-1877 Türk-Rus savaşında Saray yöresinden ve bu arada Büyükyoncalı'dan büyük bir nüfus ayrılmıştır. Rus savaşından sonra tekrar gelişen mahalle Balkan Savaşının 1912 yılında çıkmasıyla Bulgar işgali altında kalmış ve 1913 yılında tekrar Türk hakimiyeti altına girmiştir.
Bölge, Kurtuluş Savaşı'ndan önce Sevr Antlaşması hükümlerine göre Yunan işgali altında bırakılmıştı. 1920 yılında vuku bulan Yunan askeri hareketi sonucunda Türk Birliklerinin kalıntılarının bir çoğu Çorlu-Vize ve Saray çevresindeki köylere çekilmişlerdir. Trakya'da yer yer müdafaa hareketleri devam ederken Saray ve ona tabi olan köyler silahlı mücadeleye başlamışlarsa da Yunan askerleri tarafından kanlı bir şekilde bastırılmışlardır. Bu olaylar ve art düşünceler dolayısıyla esir toplama amacı güden MİLOS FACİASI'nın başlangıç yerini teşkil etmiştir.
Yunan işgali karşısında Anadolu Milli Mücadeleye devam ederken Saray ve yöresi ' Trakya ve Paşaeli Cemiyeti' nin faaliyet sahalarından birini teşkil etmiştir. O günlerde başlayan Büyük Taarruz sırasında alınan Yunan esirlerine karşılık; Yunan işgali altında bulunan Trakya'da Milos Faciası'na Büyükyoncalı 'dan başlayarak Trakya'nın bir çok yerinden toplanan esirleri –asker diye sivil halkı- Edirne-Dedeağaç'tan 'SYRMRA' gemisinin ambarlarında Milos adasına sürmüşlerdir. Bizzat bu sürgün kampında bulunan bir esirin verdiği bir rapora göre 14 Mayıs 1923'te Milos Adasında sivil Türk savaş esirlerinden tifo salgını sonucunda 300'ü ölmüştür. Adaya getirilen esirlerin sayısı 3.800 olup bunların sadece 2.400'ü sağ kalabilmeyi başarabilmişlerdir.
Trakya'nın bu zor günlerinden sonra Büyükyoncalı Lozan Antlaşması hükümlerine göre Yunan askerleri tarafından boşaltılmış ve Türk hakimiyeti sağlanmıştır. Büyükyoncalı Kasabası bu mutlu günü askeri törenle ve yakın çevreninde katılımıyla 1 Kasım Kurtuluş Bayramı olarak kutlamaktadır.
Büyükyoncalı Kasabası'nın adının nereden geldiği hakkında yapılan araştırmalarda birbirine yakın iki rivayete göre de aynı isme (MANİKA) varılmaktadır. Birinde bu bölgede oturan zengin bir Rum beyinin kızı Marika'nın sonradan rivayetten adını alan Manika deresinde boğulması sonucunda, babası kızının hatırasına itafen dereye Manika ve bu yöreye de aynı ismi vermiş olduğundan köy adını buradan almıştır.
Diğer rivayete göre ise; Köyün kuruluşundan önce bahsi geçen derenin kenarında tek başına yaşamakta olan Manik adlı Rum'un sonradan buraya yerleşenler tarafından MANİK-MANİKA'ya dönüşmüştür. Köyün kurulduğu zamanki adı Manika-i Kebir (BÜYÜKMANİKA) köyü aynı isimli Manika-i Sagır (KÜÇÜKMANİKA) köyünden bu şekilde ayrılırdı. Görülen her iki rivayette ortak olan ismin Rum ismi olmasıdır. Ülkemizde önceden verilen yabancı isimlerin Türkçeleştirilmesi sonucunda T.B.M.M tarafından çıkarılan bir kanunla 1960 yılından itibaren Büyükmanika ismi BÜYÜKYONCALI olarak değiştirilmiştir.
