Οδηγώντας από την Κωνσταντινούπολη προς το Τεκιρντάγκ, στοιχεία για την ταυτότητα του Τεκιρντάγκ μπορούν να παρατηρηθούν και στις δύο πλευρές του δρόμου. Ενώ η αριστερή πλευρά του δρόμου είναι γεμάτη με θέρετρα διακοπών όλων των μεγεθών, στα δεξιά, τα κυρίαρχα χρώματα των αγρών είναι το πλούσιο σκούρο κίτρινο (κανόλα), το πράσινο (σιτάρι) και το ανοιχτό κίτρινο (ηλίανθος), ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Λίγο πιο πάνω, είναι σαφές ότι οι περιοχές Τσορλού και Τσερκεζκόι αποτελούν μια πυκνή βιομηχανική ζώνη. Η θέση του Τεκιρντάγκ ως επαρχίας στριμωγμένης ανάμεσα στη γεωργία και τη βιομηχανία είναι αμέσως εμφανής από αυτή τη θέα.

Καθώς περνάτε από λόφους γεμάτους πράσινο και πολυάριθμες νεόκτιστες κατοικίες στην είσοδο της πόλης, τα εξοχικά σπίτια στα αριστερά σας προκαλούν την αίσθηση ότι έχετε φτάσει σε μια παραθεριστική πόλη. Τα κύρια εντυπωσιακά χαρακτηριστικά είναι η θάλασσα, της οποίας το άρωμα είναι αισθητό καθώς βγαίνετε από την παραλία. Στα δεξιά, εστιατόρια που σερβίρουν καλά διαφημισμένα κεφτεδάκια του Τεκιρντάγκ. Το τζαμί, μια κληρονομιά του Μιμάρ Σινάν. και στα αριστερά, το πρόσφατα πολυσύχναστο λιμάνι του Τεκιρντάγκ· και η παράκτια λωρίδα, η οποία φαίνεται έρημη εκτός από απλές επιχειρήσεις. Τα μεγάλα εμπορικά κέντρα και η έντονη κυκλοφορία, που συνήθως παρατηρούνται σε ταχέως αναπτυσσόμενες βιομηχανικές πόλεις, εξακολουθούν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους στο Τεκιρντάγκ.

Οι επιπτώσεις της βιομηχανικής ζώνης που συγκεντρώνεται στο Τσορλού και το Τσερκεζκόι δεν έχουν ακόμη γίνει αισθητές στο κέντρο της πόλης του Τεκιρντάγκ. Φέρει περισσότερα από τα χαρακτηριστικά του αγροτικά εντατικού δυτικού τμήματος της Κεντρικής Θράκης παρά του ανατολικού τμήματος.

Η πλεονεκτική θέση της πόλης στον τουρισμό είναι εύκολα αντιληπτή μετά από μια ημερήσια περιήγηση στα αξιοθέατα. Το εξόριστο σπίτι του Ούγγρου εθνικού ήρωα Ρακότσι· το εθνογραφικό μουσείο· παλιά σπίτια, πολλά από τα οποία βρίσκονται στα πρόθυρα της κατάρρευσης· το κτίριο του διοικητή, όπου έγιναν τα πρώτα βήματα της μεταρρύθμισης του αλφαβήτου· το Σαρκόι, όπου βρίσκεται το Μουρεφτέ, μια πόλη βραβευμένη με Γαλάζια Σημαία αλλά θέρετρο διάσημη για τα σταφύλια και το κρασί της· το Ουκμακντερέ, με τις δραστηριότητες αλεξίπτωτου πλαγιάς, τα όμορφα τοπία και την έλλειψη εγκαταστάσεων· Το Καρατζακιλαβούζ, με τα χειροποίητα υφαντά του, το Τεκιρντάγκ, με το 19ο Σύνταγμα, όπου οι στρατιώτες συγκεντρώθηκαν για την υπέροχη αντίσταση στο Τσανάκκαλε, και τα πολυάριθμα άλλα ιστορικά και πολιτιστικά της περιουσιακά στοιχεία, είναι μια πόλη απαράμιλλης ομορφιάς. Παρά την ομορφιά αυτή, το Τεκιρντάγκ μπόρεσε να διαθέσει στην αγορά τα κεφτεδάκια του μόνο λόγω έλλειψης τουριστικής προώθησης και υποδομών.

Το Τεκιρντάγκ είναι μία από τις τρεις επαρχίες στη βορειοδυτική Τουρκία, που βρίσκεται βόρεια της Θάλασσας του Μαρμαρά και εξ ολοκλήρου εντός της Θράκης. Καλύπτει μια έκταση 6.313 km².

Το Τεκιρντάγκ, με ακτές τόσο στη Θάλασσα του Μαρμαρά όσο και στη Μαύρη Θάλασσα, είναι μία από τις μόνο έξι επαρχίες στην Τουρκία με ακτές και στις δύο θάλασσες. Βρίσκεται βόρεια της Θάλασσας του Μαρμαρά και εξ ολοκλήρου εντός της Θράκης, το Τεκιρντάγκ: Συνορεύει ανατολικά με τις περιοχές Σιλιβρί και Τσατάλτζα, και βόρεια με τις περιοχές Βιζέ, Λουλέμπουργκάζ, Μπαμπάεσκι και Πεχλιβάνκιοϊ της επαρχίας Κιρκλαρέλι. Έχει ακτογραμμή 1,5 χλμ. βορειοανατολικά με τη Μαύρη Θάλασσα. Βρίσκεται στην πεδιάδα Θράκης-Κοτζαέλι, η χερσαία μάζα της επαρχίας Τεκιρντάγκ αποτελείται από 75,2% οροπέδια, 15,5% πεδιάδες και 9,3% βουνά. Γενικά, δεν υπάρχουν ψηλά βουνά, απότομες πλαγιές ή κοιλάδες. Οι παράκτιες πεδιάδες κατά μήκος της Θάλασσας του Μαρμαρά καλύπτονται από προσχώσεις που μεταφέρονται από ποτάμια. Τα οροπέδια έχουν τα χαρακτηριστικά μιας διαβρωτικής επιφάνειας. Στα βόρεια βρίσκεται η Ιστράντζα, ενώ στα νότια βρίσκονται τα όρη Τεκίρ, τα όρη Κορού και τα όρη Γκάνος.

Το Τεκιρντάγκ εμπίπτει στον ύφυγρο κλιματικό τύπο, μεταξύ των υδρογραφικών περιοχών που προσδιορίζονται με βάση τους γενικούς δείκτες υγρασίας. Το καθεστώς βροχόπτωσης εμπίπτει στο μεσογειακό καθεστώς βροχόπτωσης. Η ακτογραμμή του Τεκιρντάγκ, επηρεασμένη από το μεσογειακό κλίμα, βιώνει ζεστά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες. Η παράκτια λωρίδα που περιβάλλει τη λεκάνη Εργκέν έχει πιο ηπειρωτικό κλίμα. Οι βροχοπτώσεις είναι γενικά βροχοπτώσεις, με λίγο χιόνι. Το μέτριο κλίμα διευκολύνει τη γεωργία. Η χαμηλότερη μέση βροχόπτωση στο Τεκιρντάγκ εμφανίζεται τον Αύγουστο και η υψηλότερη τον Δεκέμβριο. Η παράκτια λωρίδα μεταξύ Σαρκόι και Κουμπάγκ παρουσιάζει χαρακτηριστικά μεσογειακού κλίματος. Αυτό οφείλεται στα βουνά που εκτείνονται παράλληλα με την ακτή προς τα βόρεια και στην θερμαντική επίδραση της θάλασσας.

Οι εσωτερικές περιοχές επηρεάζονται από το ηπειρωτικό κλίμα. Οι επιρροές του βορειοευρωπαϊκού κλίματος είναι ιδιαίτερα εμφανείς τον χειμώνα. Επομένως, δεν διαθέτει ξεχωριστό κλιματικό τύπο. Τα καλοκαίρια είναι γενικά ζεστά και ξηρά, παρόμοια με τη Μεσόγειο. Επειδή ο σιβηριανός αντικυκλώνας φτάνει σε αυτές τις περιοχές από τα Βαλκάνια, οι χειμώνες είναι ξηροί και παγωμένοι. Οι εσωτερικές περιοχές δεν έχουν την μετριαστική επίδραση της Θάλασσας του Μαρμαρά. Τον Ιούλιο, η θερμοκρασία στο κέντρο της πόλης Τεκιρντάγκ κατά μήκος της ακτής είναι 25 βαθμοί Κελσίου, ενώ στο Τσορλού και τις γύρω περιοχές είναι περίπου 26-30 βαθμοί Κελσίου.

Το Τεκιρντάγκ έχει πολύ αέρα τόσο το καλοκαίρι όσο και το χειμώνα. Ο κυρίαρχος και σταθερός άνεμος είναι ο βορειοανατολικός άνεμος, ενώ ο δεύτερος πιο σημαντικός άνεμος είναι ο νότιος άνεμος. Όσο υπάρχει υψηλή πίεση στην Κεντρική Ευρώπη, ο βόρειος άνεμος φυσάει έντονα στη Θράκη και το Τεκιρντάγκ. Όταν η πίεση μειώνεται, ο βόρειος άνεμος φυσάει μόνο κατά τη διάρκεια της ημέρας και γίνεται αεράκι.

Επειδή ο νότιος άνεμος εισέρχεται στη Θράκη από την κοιλάδα του Μέριτς, φυσάει έντονα σε περιοχές της ενδοχώρας όπως το Τσορλού. Είναι συχνός αλλά βραχύβιος στο Τεκιρντάγκ και την ακτή. Τα αεράκια τον Μάρτιο, τον Απρίλιο και τον Μάιο φέρνουν βροχή.

Το Τεκιρντάγκ είναι αρκετά φτωχό σε βλάστηση. Το πιο χαρακτηριστικό του χαρακτηριστικό είναι η μακία και οι θαμνώδεις εκτάσεις που αναπτύσσονται στις πλαγιές με θέα στη Θάλασσα του Μαρμαρά, σύμφωνα με τον τύπο κλίματος. Στις ηπειρωτικές περιοχές, εν μέρει υπό την επίδραση του ηπειρωτικού κλίματος, βρίσκονται είδη βελανιδιάς που ρίχνουν τα φύλλα τους το χειμώνα, γαύρος, μελιά, φλαμουριά, πλατάνι και φτελιά. Η ιτιά είναι το χαρακτηριστικό δέντρο κατά μήκος των ποταμών.

Στην επαρχία Τεκιρντάγκ, το 25% της ακαθάριστης αξίας της γεωργικής παραγωγής προέρχεται από την κτηνοτροφία. Ενώ υπάρχει μείωση στον αριθμό των ζώων που προέρχονται από βοσκοτόπια, υπάρχει αύξηση στον αριθμό των βοοειδών.

Το γεγονός ότι κάθε είδους σχέσεις μεταξύ της Ανατολίας, της Εγγύς Ανατολής και της Ευρώπης - μετανάστευση, εισβολή, εμπόριο, πολιτισμός και ανταλλαγή - συνέβησαν μέσω της Θράκης, τόσο σήμερα όσο και στο παρελθόν.

Στο Τεκιρντάγκ, οικισμοί που χρονολογούνται στα ανώτερα επίπεδα της Παλαιάς Λίθινης Εποχής έχουν βρεθεί σε σπηλιές στις κοιλάδες Güneş Kaya και Güngörmez στην περιοχή Saray (40.000-10.000 π.Χ.). Κέντρα παραγωγής λίθινων τσεκουριών που χρονολογούνται από την πρώιμη περίοδο οικισμού στην ξηρά (Νεολιθική) έχουν βρεθεί στην περιοχή Şarköy (8.000-5.000 π.Χ.). Η Διεύθυνση του Μουσείου Tekirdağ έχει εντοπίσει οικισμούς της Χαλκολιθικής Εποχής (Top Tepe 4.300 π.Χ.) σε ορισμένες εκβολές ποταμών κατά μήκος της Θάλασσας του Μαρμαρά, καθώς και σύγχρονους οικισμούς από το 1ο και 2ο επίπεδο της Τροίας κατά μήκος της ακτής. (Πρώιμη Εποχή του Χαλκού I-II 3.000-2.400 π.Χ.) Υπήρχαν κοινότητες στη Θράκη, που ορίζονται ως Πρωτοθράκες, με πολύ χαμηλότερα επίπεδα κοινωνικής οργάνωσης, οι οποίες ήρθαν στη Θράκη με ένα κύμα μετανάστευσης μεταξύ 1400 και 1.000 π.Χ.

Ενώ οι Θράκες ζούσαν ως νομαδικές κοινότητες, άποικοι από τη Σάμο, που έφτασαν από τα νησιά του Αιγαίου τον 8ο-6ο αιώνα π.Χ., ίδρυσαν αποικιακές πόλεις κατά μήκος των ακτών της Θάλασσας του Μαρμαρά. Οι σημαντικότερες από αυτές είναι η Περίνθος (Marmara Ereğlisi) και η Βισάνθη (Barbaros), που βρίσκονται εντός των ορίων του σημερινού Τεκιρντάγ. Μεταξύ 546 και 430 π.Χ., η θρακική περιοχή δέχτηκε εισβολή από τα ανατολικά και παρέμεινε υπό περσική κυριαρχία.

Το 352 π.Χ., ο βασιλιάς Φίλιππος Β' της Μακεδονίας, κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του κατά της Θράκης, κατέλαβε τις παράκτιες περιοχές από τα Ύψαλα μέχρι την περιοχή του Μαρμαρά Ereğlisi. Η Περίνθος (Marmara Ereğlisi) προέβαλε σφοδρή αντίσταση. Ο Μέγας Αλέξανδρος, ο οποίος διαδέχθηκε τον Φίλιππο Β' και εκστράτευσε μέχρι την Ινδία, κατέλαβε την Περίνθο (Marmara Ereğlisi). Μετά τον θάνατό του, η περιοχή τέθηκε υπό την κυριαρχία του Λυσμόχου. Η περιοχή άλλαζε χέρια μεταξύ των Μακεδόνων και των Οδρυσών βασιλιάδων μέχρι που πέρασε υπό ρωμαϊκή κυριαρχία το 30 π.Χ.

Το Τεκιρντάγκ μπήκε στην ιστορία κατά την ύστερη ρωμαϊκή περίοδο με το όνομα Ραιδέστος τον 3ο αιώνα μ.Χ. και ήταν γνωστό ως Ρόδοστο κατά τη βυζαντινή περίοδο. Αφού οι Οθωμανοί κατέλαβαν το Τεκιρντάγκ από τους βυζαντινούς Τεκφούρους τον 14ο αιώνα, το όνομα Ρόδοστο έγινε Ρόδοστούκ. Παραμένοντας με αυτό το όνομα μέχρι τον 18ο αιώνα, το Ρόδοστούκ αργότερα έγινε γνωστό ως "Τεκφουρντάγκι", φέρεται προς τιμήν των βυζαντινών Τεκφούρων. Μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας, μετονομάστηκε σε επαρχία Τεκιρντάγκ το 1927.

Δήμος Σουλεϊμάνπασα

Στις 6 Δεκεμβρίου 2012, το Άρθρο 2, Παράγραφος 24 του Νόμου Αρ. 6360, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα, ίδρυσε την περιοχή Σουλεϊμάνπασα στην επαρχία Τεκιρντάγκ, η οποία αποτελείται από τα χωριά και τους δήμους εντός των ορίων της κεντρικής περιοχής Τεκιρντάγκ, με κέντρο τις γειτονιές του Δήμου Τεκιρντάγκ, και έναν δήμο με το ίδιο όνομα.

Ο Δήμος Σουλεϊμάνπασα, ο οποίος υπήρχε μόνο κατ' όνομα μέχρι τις τοπικές εκλογές της 30ής Μαρτίου 2014, ξεκίνησε την ντε φάκτο ίδρυσή του μετά τις τοπικές εκλογές της 30ής Μαρτίου 2014.

Ο Δήμος Σουλεϊμάνπασα εξυπηρετεί 74 γειτονιές, που περιλαμβάνουν όλες τις περιοχές που καλύπτονταν από τον πρώην Δήμο Τεκιρντάγκ.

Ο Δήμος Σουλεϊμάνπασα λειτούργησε αρχικά στο πρώην κτίριο ειδικής διοίκησης για πέντε εβδομάδες πριν μετακομίσει στην τρέχουσα τοποθεσία του μετά την ολοκλήρωση της ανακαίνισης του ιστορικού δημοτικού κτιρίου.