Page 6 of 9
İlçeye uzaklığı 7 km.'dir. Nüfusu 145 kişidir. Toprakları fazlaca kumlu olduğu için bu adı alır. Geçim kaynağı çiftçilik ve hayvancılıktır. Köy, 1877-1878 yıllarında bu gün Bulgaristan sınırları içerisinde kalan Dobruca bölgesinden göç eden aileler tarafından kurulmuştur. Plevne Savaşı sonrası temel olarak İnece vadisini yerleştirilmişlerdir. Toprakları verimsiz olduğundan fazlaca gelişme sağlayamamıştır. İlk ismi olan Kayseri sonradan değiştirilmiş, Kumköy olmuştur.
Yöre, Kumköy ile sınır olan dere ve birkaç artezyenle sulanmaktadır. Köyde modern hayvancılık emekli öğretmen Rasim YAVUZ tarafından yapılmaktadır. Her evde arı kovanı mutlaka mevcuttur. Köy arıcılığa müsaittir. Köyde tahıl, buğday, mısır, ayçiçeği, pancar, karpuz ve bağcılık yapılmaktadır. Eğitim taşımalı olarak yapılmaktadır. Halk Eğitimi Merkezinin geçmişten bu yana katkılarıyla biçki-dikiş kursları açılmış ve verimlilik sağlanmıştır. Kültür düzeyi oldukça iyidir. Günlük 5-6 gazete köyde okunur.
Evlilikler, gelenek ve göreneklere uygun bir şekilde yapılır. Gelin karşılamalarında gelinin başından aşağı buğday, şeker, fıstık, fındık atılır. Manası berekettir. Bu Anadolunun birçok bölgesinde aynı anlamda uygulanır. El sanatı olarak oya ve dantel işlenmektedir. Gözleme, incir dolması, çimdik, kuskus, sunacağı yemeklerdir. 
Köyde Cuma selası ile öğle namazı arası ev işi yapılmaz. İki bayram arası düğün yapılmaz, ezandan sonra ipten çamaşır alınmaz, gece tırnak kesilmez gibi inançlar mevcuttur.