Köyün eski adı Alatlı olup daha sonra Ahlatlı'ya çevrilmiştir. İki defa Yunan istilasına, bir defa da Bulgar istilasına uğramıştır. Tarihi çok eski bir Türk köyü olup kuruluş tarihi bilinmemektedir. İstilaya uğramadan önce 350 haneli olan bir köydü. Geçimini ağırlık olarak hayvancılık ve bunun yanında tarımla sağlamaktadır. NÜFUSU : 57
İLÇEYE UZAKLIĞI : 24 Km .
Ahmetler köyü 600 yıl önce kurulmuştur. Orta Asya'dan göç eden Türklerin kurduğu bir köydür. Köy göç eden Türklerin arasında yer alan Ahmet isimli bir çobanın su bulduğu bu yerde köy kuralım demesiyle kurulmuş ve köyün ismi olarak çobanın adı verilmiştir. NÜFUSU : 132
İLÇEYE UZAKLIĞI : 18 Km .
Aşağı Kanara köyünün adı eski kayıtlarda "Kanara-i zir" adıyla geçmektedir. Buna "Küçük Kanara" da denmektedir. Yukarı Kanara ise "Kanara-i Bala" olarak anılmaktadır. Kanara, salhane demektir. Buna göre kanara köyleri büyük ihtimalle Osmanlı ordularının et ihtiyacını karşılamak amacıyla hayvan çiftliklerinin ve buna bağlı olarak da et kesim yerlerinin bulunduğu yöre olması lazım gelir. 
Bir başka olasılıkta bu köylerde oturan insanların göç ettikleri yere ait bir ismi köylerine vermiş olmalarıdır. Yalnız tarihte bu köylerin bulundukları bölgelerin çok sayıda hayvan çiftliklerinin bulunduğuna dair kayıtlara rastlanmaktadır. 
Gerek Aşağı Kanara gerekse Yukarı Kanara küçük ve fakir köylerdir. Halkın geçimi tarım ve hayvancılığa bağlıdır. Kendi ihtiyaçlarını karşılayabilecek kadar üretim yapabilmektedirler. Eski köyler olmaları sebebi ile halk her türlü koşula rağmen köylerine ve geleneklerine bağlı yaşamaktadırlar. NÜFUSU : 53
İLÇEYE UZAKLIĞI : 19 Km .
Beyci köyünün özelliği "penço" mahalle olarak anılmasıdır. Burada geçmişte başkalarının da oturduğu anlaşılmaktadır. Orman, tarım ve hayvancılıktan öte bir geliri bulunmayan köy küçük olmakla beraber hareketlidir. Son zamanlarda köyde bir yenileşme gözlenmektedir. Köy eskiden Tatlıpınar köyünün bir mahallesi imiş, o zamanlarda PENÇE mahallesi olarak anılırken şu anda Beyci köyü adını almıştır.
Beyci köyü Kofçaz İlçe merkezinin 18 km . kuzeyinde bulunmaktadır. Köyün doğusunda Tatlıpınar köyü, güneyinde Yukarı Kanara köyü, batısında Malkoçlar köyü ve kuzeyinde Bulgaristan bulunmaktadır. Köyün nüfusu 2000 yılı nüfus sayımına göre 98 kişidir. Köy 35 haneden oluşmaktadır.
Beyci köyü küçük bir köy olup yıllar boyunca nüfus değişiklikleri fazla olmamıştır. Fakat son yıllarda geçlerin büyük bir bölümü büyük il ve ilçelere giderek buralarda çalışmaya başlamış ve çalıştıkları yerlere yerleşmeye başlamışlardır. 
Beyci köyünün toplam yüzölçümü 6415 dekar olup bunun 6015 dekarı ekili arazileri, 400 dekar köy merasını oluşturmaktadır. 
Beyci köyünde buğday, arpa, ayçiçeği yetiştirilmekte olup buğday ve arpa Ekim ayında ekilip Haziran ve Temmuz aylarında hasat yapılmaktadır. Köy halkı çiftçilik ve hayvancılık ile uğraşmaktadır. Son zamanlarda geçler büyük illere ve ilçe merkezlerine giderek iş aramaktadırlar.
Köyün asayiş durumu genel olarak iyidir fakat alkolün etkisi ile darp, bölgede genel olarak meydana gelen kız kaçırma ve sınıra yakın olması sebebi ile yasadışı yollarla sınır geçişi yaşanmaktadır. NÜFUSU : 72
İLÇEYE UZAKLIĞI : 20 Km .
Devletliağaç adını Osmanlı devletinin kuruluş öyküsünden almıştır. I. Murat Gelibolu tarafında iken V. Sancak beyi Sermed bey Sultana gönderdiği haberde Kula köyü, İğneada ve yörede Bizanslı Rumların karışıklık çıkarttığını bildirmiştir. Bunun üzerine I. Murat topladığı Trakyalı müsellemelerden oluşan ordusu ile iki koldan harekete geçmiştir. Ordunun bir kolu Malkara üzerinden Kırklareli'ye doğru harekete geçerken diğer kolun başında bizzat kendisi olduğu halde Çatalca'ya gelmiştir. O yörede bulunan Pulanya kalesine sığınan Bizanslılar ile bir gün boyunca savaşmış ve kaleyi teslim alamayınca "Bunu ancak Tanrı yaka" demiştir. 
Buradan ordusu ile "Devletlikabaağaç" dedikleri yere varmış. I. Murat burada sırtını bir ulu karaağaç "Kabaağaç" dayamış. Ve bir süre sırtı dayalı kaldı. Kendisine burada büyük ikramlarda bulundular. Tüm gaziler orada idi, Gaziler başlarına ilk kez (Tepesi devrik, ucu püsküllü takke giydiler) Sultan Murat Han'ının sırtını dayadığı ağaca da "Devletlikabaağaç" dediler. Bu, zaman içerisinde Devletliağaç oldu. Devletliağaç köyünün adı buradan gelmektedir. Fatih döneminde Balkanlara düzenlenecek seferler Devletliağaç'ta hazırlanırdı. Akıncı komutanlar Gaziler burada askeri hazırlıklar yaparlardı. Tarih boyunca köy hep Türk kalmıştır. Rumlar, Devletliağaç köyüne toplanma yeri anlamında Ausgube derlerdi. Devletliağaç köyünün yeri gerçekten buradan bir devlet çıkacakmış gibi insana tarihi çağrıştırmaktadır. 
Biraz yukarıda da değindiğimiz gibi Devletliağaç Türklerin Bulgaristan'a yaptıkları seferlerin bir (yönetim merkezi) idi. Sultanların akıncı komutanlarının Devletin ileri gelenlerinin çadırları ordugâhları burada kurulurdu, burası bir " Menzil yeri" idi. Tarih içerisinde köy halkı değişmekle beraber göçmen gelenler hep Türkmenler olmuştur. Bugünkü insanlar da Türkmen kültürünü koruyan ve yaşatan topluluklardır. Ancak ne varki son yıllarda birtakım kimseler "Araştırmacı" sıfatı ile buralara gelmişler ve ne yazık ki Devletliağaç köyünde Etnografik ve folklorik fazla bir şey bırakmamışlardır. NÜFUSU : 191
İLÇEYE UZAKLIĞI : 20 Km .
Köyün adının nereden geldiği ve geçmişi hakkında kısa bilgilere ulaşıyoruz. Bir rivayete göre köyde yetişen elmaların küçük olması dolayısıyla buraya ELMACIK denilmiştir.Elmacık bölgedeki iki köyün birleşmesiyle oluşturulmuştur. Köy ahalisi bölgede Gacal olarak adlandırılırlar.Meralarında bol miktarda başak çayı,böğürtlen,kızılcık bulunmaktadır. Çevresi ormanlıktır.
NÜFUSU : 279
İLÇEYE UZAKLIĞI : 6 Km .
Köy, adının köy yakınlarında uzun süre önce üretilen 'Aba' adlı kumaştan geldiği sanılmaktadır. Köyün 800 yıllık tarihi olduğu düşünülmektedır. Köy halkı tamamen Türklerden oluşup 'Amuca' olarak nitelendirilmektedir. Köy yakınlarında önceden başka medeniyetlerın de yaşadığı düşünülmektedır. 'Kapakkaya' olarak adlandırılan Dolmenler ve Höyükler bulunmaktadır. Köyün yaşlılarından öğrenildiği kadarıyla köy savaş zamanında 2 defa Yunanlar tarafından yakılmıştır. NÜFUSU : 91
İLÇEYE UZAKLIĞI : 28 Km .
Bu köyde yaşayanların çoğu Bulgaristan göçmenidir. Fakat sanılanın aksine yapılan bu göçler Cumhuriyet'in ilanından sonra değil, 90 Harbi sırasında olmuştur. Türk Kurtuluş Savaşı sırasında Kocatarla Köyü'nde Türkler yaşamaktadır. Nitekim köyde yaşayan hiç kimsenin Bulgaristan ile doğrudan bir bağlantısı bulunmamaktadır. Her yıl köyün nüfusu azalmaktadır.NÜFUSU : 115
İLÇEYE UZAKLIĞI : 11 Km .
Köyün ilk adı KOFÇAZ dır. Daha sonra Kofçaz adı 1959 yılında o zaman KEŞİRLİK adını taşıyan şimdiki Kofçaz'a verilmiş, köyün yeni adı Kocayazı yapılmıştır. Bütün bunlar köy halkının iradesi dışında gerçekleştirilmiştir. Kurtuluş Savaşı esnasında Bulgar halkının boşalttığı bir yerleşim yeridir. O zamanın nahiye dengi bir yerleşkesidir. Kofçaz adını taşıdığı dönemlerde bile o zamanki Keşirlik'ten çok daha büyük nüfusa sahipti. Şimdiki halkı da Bulgaristan'dan göç eden Pomaklardir. 
Köyün gelenekleri arasında çoşkulu köy düğünleri, avcılık, günümüzde azalmış olsa da güreş müsabakaları öne çıkmaktadır. Köy halkı Kofçaz köyleri arasında misafir perverliğiyle bilinmektedir. Köy düğünlerinde gençliğin icra ettiği folklorik oyunlar hayli beğeni kazanmıştır. Yöresel yemekleri arasında Pomak böreği, kuru fasülye ve kaçamak isimli mısır unundan yapılan yemek çok meşhurdur. Köyün piknik yerleri ve soğuk su kaynakları Kırklareli halkının yanı sıra İstanbul halkının da uğrak yeridir. Köy içerisinde her biri ayrı kaynaktan su alınarak yapılan başlıca çeşmeler; Kaymakam çeşmesi, Sunçe Çeşmesi, Köse Çeşmesi, Şudla Çeşmesi, Asker Çeşmesi ve Zene Çeşmesidir. Bunun yanında dere kaynağından kapalı şebeke olarak getirtilen suyun dağılımı da Kasap Çeşmesi, Cami Çeşmesi ve Kerdel Çeşmelerinden yapılmaktadır. Köydeki oğlak çevirme geleneği günümüzde halen ününü muhafaza etmektedir. En çok bilinen piknik yerleri ayvaaltı, asker çeşmesi ve zemzem çeşmesidir. Kurtuluş döneminde müdafa amaçlı yapılmış Akkumluk mevkiindeki mevzileri çok ünlüdür. 
Yıldız Dağları'nın güney eteğine kurulmuş muhteşem manzaralı bir köydür. Kırklareli iline 35 km, Kofçaz ilçesine 9 km uzaklıktadır. Zengin su kaynakları ile dolu olup her tarafı geniş yapraklı ormanlarla çevrilidir. Bu özelliği ile avcıların gözdesi bir yerleşkedir. Ormanlarında her türlü av hayvanı barınmakta olup, eşi bulunmaz güzellikte kır çiçekleri her bahar ihtişamını göstermektedir. Kiraz Bayır mevkiinin nefis kekik otu ile dolu olması arıcılık yapacaklar için iedailini korumaktadır. Aynı mevkiide bulunan Akçe Çeşmede uzun tekne ve ihtişamlığı ile tüm köy çobanlarının uğrak yeri olma özelliğini korumaktadır. Diğer köylere göre yüksek rakımı ve ormanı dolayısıyla muhteşem kar manzaraları oluşmaktadır. Köye ve diğer köylere dağıtılan suyun deposunun bulunduğu Kula Tepesinden akşam manzarasını izlemeye doyum olmaz.Su bolluğu ile bütün etraf köylere içme suyu kaynağı olmuştur. Değirmendere'de yakın bir zamana kadar etraf köylerin tüm un ihtiyaçlarını karşılayan değirmenler vardı. Elektrikli değirmenlerin devreye girmesi ve un, ekmek gibi gıdaların hazır alınmaya başlanmasıyla tüm bu değirmenler yıkılmıştır. Bu değirmenlerin başlıcaları; Çavuş, Muhtar, Gucuva, Ramadan ve Pıze değirmenleridir. Değirmendere başındaki su kaynaklarının içme suyu olarak kullanılmaya başlanması ile Değirmendere'nin suyunu oldukça azaltmıştır. Bu yüzden dere etrafına ekilen biber, domates, sırık fasulyesi artık ekilmez olmuştur. 
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Süt üretimi ve arıcılıkta ekonomide ön plana çıkmaktadır. Ayrıca orman ürünleri bu alanda oluşan iş kaynakları da önemli yer tutmaktadır. 2007 yılına kadar kadastro geçmemiş bir köy olup bu yıl içerisinde kadastronun geçmesi ve Orman Müdürlüğünün birçok sürülen araziyi sahiplenmesi nedeniyle köyde ekilebilir arazi neredeyse kalmamıştır. Bunun yanında su kaynaklarında alabalık üretimi de mevcuttur. Köy meydanı parke taş kaplanmıştır. Köy camisi ve köy şadırvanı dikkat çekmektedir. Köyün Kofçaz üzerinden Kırklareli ile bağlantısı dışında Kuzulu köyü üzerinden Kırklareli'ne yeni yol çalışması başlamıştır. Ayrıca Kula ve Dereköy üzerinden de Kırklareli'ne ulaşım mevcuttur.
NÜFUSU : 273
İLÇEYE UZAKLIĞI : 9 Km .
Kula Köyünün, Kırklareli Merkezi'ne iki çeşit ulaşımı mevcuttur. Birinci ulaşımı Dereköy üzerinden yaklaşık 45 km. İkinci ulaşımı ise Kofçaz üzerinden yaklaşık 50 km. dir. Köyde, ilköğretim okulu vardır ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır.
NÜFUSU : 72
İLÇEYE UZAKLIĞI : 22 Km .
Köy, Osmanlı Devletinin Rumelide ilerlediği, topraklarını genişlettiği sıralarda büyük kahramanlıkları görülen Akıncı komutanlarından "MALKOÇOĞULLARI" ailesinin adını taşımaktadır. Malkoçoğullarının atası Sivas kale komutanlarından Mustafa beydir. Timur Anadolu'ya geldiği 1400'lü yıllarda orada idi. "Malkoç Mustafa bey'in iki oğlu vardır. Malkoçoğulları bunların zamanında daha da üne kavuştu. Vali bey (büyük koca paşa) 1448 yılında Semendire, Silistre ve daha sonra da akıncı beylerbeyi oldu. Yahya paşa (1450-1507) ise Rumelide akıncı olarak sancakbeyi, Beylerbeyi gibi önemli görevlerde bulundu hatta vezirlik de yaptı. Bulgaristan'da Filibe, Tatar Pazarcığı ve Sofya'da çeşitli emlakı bulunmaktadır. Ayrıca Lofça'da ve Saraybosna'da 1484 yılında yapılmış bir camii, İstanbul Kadırga'da bir camii ve okul, Yugoslavya Üsküp'te adını taşıyan mahallede (1505'de yapılmış) külliyesi bulunmaktadır.
Malkoçoğullarından Yahya Paşa'nın oğullarından Mehmet Paşa 16. yüzyılda Osmanlıların Rumelideki en güçlü akıncı beylerinden idi. İşte Malkoçlar köyünün adı Balkan Türklüğü arasında yüzyıllar boyu şöhret olmuş bu aileden gelmektedir. Bir süre de Fatih imaretine bağlı köyler arasında yer almıştır. Bulgaristan sınırı üzerinde bulunması ve daha sonraki yıllarda bir geçit yolu olması zaman içerisinde önemini artırmıştır. Osmanlı devletinin son yıllarında Malkoçlar'da birde gümrük kapısı vardı. Gümrük kapısına ait kalıntılar yakın zamana kadar duruyordu. Balkan savaşı öncesi yapılmış bulunan Kırklareli demiryolunun Malkoçlar üzerinden Bulgaristan'a geçirilmesi gibi bir de proje bulunuyordu. Projenin gerçekleştirilmesinin ekonomik olacağı düşünülmekteydi.
Malkoçlar'da ekonomi hayvancılığa ve çiftçiliğe dayanmaktadır. Eski Türk kültürünü yaşatan bir köydür.
Malkoçlar köyü Kofçaz İlçe merkezinin 21 km kuzey batısında bulunmaktadır. Köyün doğusunda Beyci köyü, güneyinde Devletliağaç köyü, batısında Edirne ili Lalapaşa İlçesi ile Devletliağaç köyü, kuzeyinde Bulgaristan builunmaktadır. Köy halkı çiftçilik ve hayvancılık ile uğraşmaktadır. Son zamanlarda gençler büyük il ve ilçe merkezlerine giderek iş aramaktadırlar.
Köyün asayiş durumu genel olarak iyidir fakat alkolün etkisi ile darp bölgede genel olarak meydana gelen kız kaçırma ve sınıra yakın olması sebebi ile yasadışı yollar ile sınır geçişi yaşanmaktadır.
Köyde herhangi bir sağlık ocağı olmadığından köy halkı sağlık ile ilgili işleri için İlçe merkezinde bulunan Sağlık ocağından istifade etmektedirler. Daha büyük sağlık sorunları için Kırklareli İl merkezine gitmektedirler.
Malkoçlar köyünün toplam yüzölçümü 7935 dekar olup bunun 7435 dekarı ekili arazileri, 500 dekarı da köy merasını oluşturmaktadır. Malkoçlar köyünde buğday, arpa, ayçiçeği yetiştirilmekte olup buğday ve arpa Ekim ayında ekilip Haziran ve Temmuz aylarında hasat yapılmaktadır.
NÜFUSU : 109
İLÇEYE UZAKLIĞI : 22 Km .
Köyün gerçek adı Taştepedir.Bu isim köyün hemen yanında bulunan taşlık tepe sinden gelmektedir. Ancak zaman içinde ağız söylemi ile köyün adı TASTEPE olarak değişmiştir. Bugünde bu Tastepe adıyla bilinmektedir. 
Köy, ilçeye çok yakın olması sebebiyle varolan ilköğretim okulu kullanılmamaktadır, bunun yerine taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır kanalizasyon şebekesi yapılmıştır. PTT şubesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. NÜFUSU : 101
İLÇEYE UZAKLIĞI : 3 Km .
Türkiye'nin Bulgaristan sınır köylerindendir. Burada çok eski bir Ermeni mahallesi olduğundan söz edilmektedir. Köyün güneyindeki eski bir yerleşim merkezi olduğunu gösterir kalıntılar dikkati çekmektedir. Köyün içinde mezarı bulunan Kalfababa hakkında çeşitli söylentiler vardır. Kalfababanın köyün kurucularından olduğunu söyleyenler bulunduğu gibi akıncı komutanlarından olduğunu ileri sürenler de vardır. Ancak Topçubaba gibi tarihten gelen bir etkisi ve havası yoktur. Tatlıpınar'da halk çok çalışkandır. İleri düşünceli insanları vardır. Tarım, hayvancılık ve ticaret alanında ilerlemiş kişiler bulunmaktadır.
Tatlıpınar köyü Kofçaz İlçe merkezinin 21 km. kuzeyinde bulunmaktadır. Köyün doğusunda Topçular köyü, güneyinde ve batısında Beyci köyü, kuzeyinde ise Bulgaristan bulunmaktadır.
Tatlıpınar köyü küçük bir köy olup yıllar boyunca nüfus değişiklikleri fazla olmamıştır. Fakat son yıllarda gençlerin büyük bir bölümü büyük il ve ilçelere giderek buralarda çalışmaya başlamış ve çalıştıkları yerlere yenleşmeye başlamışlardır. Köyün özellikle kuzey kısmı ormanlık bir alan olup diğer bölgelerde de ormanlık ve çalılık alanlar bulunmaktadır. Köy genel olarak ormanlıktır.
Köyde okuma yazma oranı %99 seviyesindedir. Köyde bîr adet okul bulunmakla beraber okul kapalıdır. Eğitim öğretim ilçe merkezine taşımalı olarak devam etmektedir.
Köyde sağlık ocağı bulunmamaktadır. Fakat uzun süre kapalı kalan sağlık ocağı 2001 yılı içerisinde tekrar açılarak köyün hizmetine sunulmuştur. Burada görev yapan personel ise yine köy halkından bir kişidir. Açılan sağlık ocağı 2002 yılı içinde tekrar personel yokluğundan kapanmıştır.
NÜFUSU : 77
İLÇEYE UZAKLIĞI : 23 Km .
Terzidere Köyü; Kofçaz ilçesine 8 km Bulgaristan sınırına 13 Km uzaklıkta kurulmuş bir orman köyüdür. Kuzeyinde; Topçular, doğusunda; Kocayazı; güneyinde Tastepe; batısında Yukarı Kanara köyleri ile sınırlıdır. Köyün ortasından geçmekte olan derenin kenarında kuzeybatı güneydoğu istikametinde 1760 m, kuzeydoğu güneybatı istikametinde 300 m yerleşime sahiptir. Toplam yüzölçümü 37,783 km2 olan köyün orman içinde bir vadide kurulmuştur. Nüfusu 241 kişidir, 105 hanelik köyün yaşanır durumda 85 hanesi bulunmaktadır. 20 kadar hane halen Almanya'da çalışmakta bulunan ve yaz aylarında köye gelenler tarafından kullanılmaktadır. ADININ KÖKENİ
Derenin iki kenarında kurulu olan köyde eskiden topal bir terzi yaşamış. Bu kişinin evi derenin hemen kenarında bulunmaktaymış. Yoğun bir yağış sonucu dere taşmış ve bu terzinin evi ile kendisini alıp götürmüş, köyün adı bu şekilde anılmış.
TARİHİ
Köye ilk olarak 1817 yılında Türklerin, daha sonra da Bulgarların geldiği söylenmektedir. O sıralar Duru Dere ismi ile bilinen köyde uzun süre Bulgarlar yaşamış. 1893 yılında Bulgarların gitmesi ve 1918 yılında 1. göç ile Türkler gelmişler. 15 hane olarak gelen bu kişilere 1928 yılında gelen 2.göçmenler de katılarak köyün yapılanması tamamlanmıştır. EKONOMİ
Köyün ekonomik faaliyetleri hayvancılık ve hayvancılığa dayalı tarım ile sınırlı durumdadır. Köyde yaklaşık 150 civarında büyükbaş ile 2000 kadar küçükbaş kıvırcık koyun ile 300 kadar keçi beslenmektedir. Küçükbaş hayvanların ağılları köy dışında, büyükbaş hayvan ahırları ise köy içerisindedir. Tarım arazilerinin verimsiz olması ve mevsimin elverişsiz olması nedeniyle tarıma önem verilmemektedir.
Bir orman köyü olmasına rağmen yakacak dışında bir fayda sağlanamamaktadır. Köyde 4 kahvehane dışında ticarethane yoktur.
YAŞAM
Köydeki meskenler genelde bir ya da iki katlı olup malzemesinde ağırlıklı olarak briket, kerpiç ve tuğla kullanılmaktadır. Her ev aşağı yukarı bir dönümlük bahçeye sahiptir. Bahçelere sebze ve meyve dikilmektedir. Ahır ve diğer binalar da bu bahçelerde bulunmaktadır. Bu bahçeler içerisinde kiremitten yapılma fırınlar da bulunur. Her evin önünde hayat adı verilen çıkmalar vardır. Kapalı su şebekesi mevcut olup telefon her evde vardır. Köyde bir adet ilkokul bulunmaktadır. Bu okul taşımalı eğitim nedeniyle kapalıdır. Köyde köy imkanları ile yapılmış bir cami vardır. Eğitim düzeyi yüksektir. Yurdun çeşitli yerlerinde görevde bulunan ve emekli olan 65 öğretmen, ebe hemşire, polis, veteriner, tarım teknisyeni bankacı vb bulunmaktadır.
NÜFUSU : 241
İLÇEYE UZAKLIĞI : 10 Km .
Köyde bulunan Topçu Baba Türbesi'nin köye adını verdiği düşünülmektedir. Ayrıca Topçular köyü Amuca kabilesi mensubudur. 
BEKTAŞİ tarikatına mensupturlar. Köyde iki türbe vardır. Bu türbeler topçubaba ve mercanbaba'dır. Burada yatan yatırların Bektaşi babaları olduğuna inanılır. Her yıl haziran ayında yapılan Topçubaba Şenliği köyün en önemli faliyetidir. Türkiye'nin her tarafından ve Avrupa'dan gelen ALEVİ VE BEKTAŞİ canları bu köyde semaha dönerler. 
Köyde, ilköğretim okulu vardır, ancak kullanılamamasının yanı sıra taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi vardır, ancak yaz ayları çok kurak geçtiği için köyün kendi kaynakları su ihtiyacına karşılık verememektedir. Bu durumda köye bağlı bulunulan ilçenin diğer bir köyü olan Kocayazı köyünden kapalı sistem olarak su takviyesi yapılmaktadır. Kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi yoktur ancak PTT acentesi vardır. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. NÜFUSU : 85
İLÇEYE UZAKLIĞI : 19 Km .
Yukarı Kanara köyünün adı eski kayıtlarda "Kanara-i Bala" adıyla geçmektedir. Buna "Büyük Kanara" da denmektedir. Aşağı Kanra ise "Kanara-i •zir" olarak anılmaktadır. Kanara, salhane demektir. Buna göre kanara köyleri büyük ihtimalle Osmanlı ordularının Et ihtiyacını karşılamak amacıyla hayvan çiftliklerinin ve buna bağlı olarak da et kesim yerlerinin bulunduğu yöre olması lazım gelir. Bir başka olasılıkta bu köylerde oturan insanların göç ettikleri yere ait bir ismi köylerine vermiş olmalarıdır. Yalnız tarihte bu köylerin bulundukları bölgelerin çok sayıda hayvan çiftliklerinin bulunduğuna dair kayıtlara rastlanmaktadır. 
Gerek Aşağı Kanara gerekse Yukarı Kanara küçük ve fakir köylerdir. Halkın geçimi tarım ve hayvancılığa bağlıdır. Kendi ihtiyaçlarını karşılayabilecek kadar üretim yapabilmektedirler. Eski köyler olmaları sebebi ile halk her türlü koşula rağmen köylerine ve geleneklerine bağlı yaşamaktadırlar. Köyde bir adet Kale kalıntısı, iki adet höyük bulunmaktadır. Her iki kalıntıda köy içindedir.
Yukarı Kanara köyü Kofçaz İlçesinin 13 km . Kuzeyinde bulunmaktadır. Köyün dDoğusunda Terzidere köyü, güneyinde Tastepe köyü, batısında Aşağı Kanara köyü ve kuzeyinde Beyci köyü bulunmaktadır. Yukarı Kanara 3. Krk. K.lığı sorumluluk bölgesindedir. NÜFUSU : 76
İLÇEYE UZAKLIĞI : 14 Km .
