Page 10 of 17
Köyün ilk adı KOFÇAZ dır. Daha sonra Kofçaz adı 1959 yılında o zaman KEŞİRLİK adını taşıyan şimdiki Kofçaz'a verilmiş, köyün yeni adı Kocayazı yapılmıştır. Bütün bunlar köy halkının iradesi dışında gerçekleştirilmiştir. Kurtuluş Savaşı esnasında Bulgar halkının boşalttığı bir yerleşim yeridir. O zamanın nahiye dengi bir yerleşkesidir. Kofçaz adını taşıdığı dönemlerde bile o zamanki Keşirlik'ten çok daha büyük nüfusa sahipti. Şimdiki halkı da Bulgaristan'dan göç eden Pomaklardir. 
Köyün gelenekleri arasında çoşkulu köy düğünleri, avcılık, günümüzde azalmış olsa da güreş müsabakaları öne çıkmaktadır. Köy halkı Kofçaz köyleri arasında misafir perverliğiyle bilinmektedir. Köy düğünlerinde gençliğin icra ettiği folklorik oyunlar hayli beğeni kazanmıştır. Yöresel yemekleri arasında Pomak böreği, kuru fasülye ve kaçamak isimli mısır unundan yapılan yemek çok meşhurdur. Köyün piknik yerleri ve soğuk su kaynakları Kırklareli halkının yanı sıra İstanbul halkının da uğrak yeridir. Köy içerisinde her biri ayrı kaynaktan su alınarak yapılan başlıca çeşmeler; Kaymakam çeşmesi, Sunçe Çeşmesi, Köse Çeşmesi, Şudla Çeşmesi, Asker Çeşmesi ve Zene Çeşmesidir. Bunun yanında dere kaynağından kapalı şebeke olarak getirtilen suyun dağılımı da Kasap Çeşmesi, Cami Çeşmesi ve Kerdel Çeşmelerinden yapılmaktadır. Köydeki oğlak çevirme geleneği günümüzde halen ününü muhafaza etmektedir. En çok bilinen piknik yerleri ayvaaltı, asker çeşmesi ve zemzem çeşmesidir. Kurtuluş döneminde müdafa amaçlı yapılmış Akkumluk mevkiindeki mevzileri çok ünlüdür. 
Yıldız Dağları'nın güney eteğine kurulmuş muhteşem manzaralı bir köydür. Kırklareli iline 35 km, Kofçaz ilçesine 9 km uzaklıktadır. Zengin su kaynakları ile dolu olup her tarafı geniş yapraklı ormanlarla çevrilidir. Bu özelliği ile avcıların gözdesi bir yerleşkedir. Ormanlarında her türlü av hayvanı barınmakta olup, eşi bulunmaz güzellikte kır çiçekleri her bahar ihtişamını göstermektedir. Kiraz Bayır mevkiinin nefis kekik otu ile dolu olması arıcılık yapacaklar için iedailini korumaktadır. Aynı mevkiide bulunan Akçe Çeşmede uzun tekne ve ihtişamlığı ile tüm köy çobanlarının uğrak yeri olma özelliğini korumaktadır. Diğer köylere göre yüksek rakımı ve ormanı dolayısıyla muhteşem kar manzaraları oluşmaktadır. Köye ve diğer köylere dağıtılan suyun deposunun bulunduğu Kula Tepesinden akşam manzarasını izlemeye doyum olmaz.Su bolluğu ile bütün etraf köylere içme suyu kaynağı olmuştur. Değirmendere'de yakın bir zamana kadar etraf köylerin tüm un ihtiyaçlarını karşılayan değirmenler vardı. Elektrikli değirmenlerin devreye girmesi ve un, ekmek gibi gıdaların hazır alınmaya başlanmasıyla tüm bu değirmenler yıkılmıştır. Bu değirmenlerin başlıcaları; Çavuş, Muhtar, Gucuva, Ramadan ve Pıze değirmenleridir. Değirmendere başındaki su kaynaklarının içme suyu olarak kullanılmaya başlanması ile Değirmendere'nin suyunu oldukça azaltmıştır. Bu yüzden dere etrafına ekilen biber, domates, sırık fasulyesi artık ekilmez olmuştur. 
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Süt üretimi ve arıcılıkta ekonomide ön plana çıkmaktadır. Ayrıca orman ürünleri bu alanda oluşan iş kaynakları da önemli yer tutmaktadır. 2007 yılına kadar kadastro geçmemiş bir köy olup bu yıl içerisinde kadastronun geçmesi ve Orman Müdürlüğünün birçok sürülen araziyi sahiplenmesi nedeniyle köyde ekilebilir arazi neredeyse kalmamıştır. Bunun yanında su kaynaklarında alabalık üretimi de mevcuttur. Köy meydanı parke taş kaplanmıştır. Köy camisi ve köy şadırvanı dikkat çekmektedir. Köyün Kofçaz üzerinden Kırklareli ile bağlantısı dışında Kuzulu köyü üzerinden Kırklareli'ne yeni yol çalışması başlamıştır. Ayrıca Kula ve Dereköy üzerinden de Kırklareli'ne ulaşım mevcuttur.
NÜFUSU : 273
İLÇEYE UZAKLIĞI : 9 Km .