Sofulu'da geleneksel olarak ipekböcekçiliği yapılmaktadır ve Tsipouro şarabı meşhurdur. 19. yüzyılda (ve özellikle 1872'de demiryolu nun Sofulu'ya getirilmesi sonrasında) oldukça gelişmiş, önemli bir bölgesel ticaret merkezi haline gelmiştir.
Sofulu'nun bulunduğu mevkide antik çağda bir yerleşim mevcut olduğu tahmini yürütülmekte ise de, "Sofulu" ismi Evliya Çelebi tarafından Seyahatname'sinde zikredilen ilkler arasındadır. Bugünkü Yunanca ismi de aynı Türkçe isimden kaynaklanmaktadır.
1877 nüfusu 4500 iken, bu rakam 1900'de 10000'e, 1908'de 12-13000'e çıkmıştır. Balkan Savaşları, I. Dünya Savaşı ve 1922'den sonra Yunanistan'a dahil edilerek Türkiye bağlantılarını (ve bu arada Meriç'in doğu kıyısındaki bağları ve dut ağaçlarını) kaybetmesi şehrin ekonomik açıdan gerilemesine sebep olmuş, sönük bir hudut kasabası haline gelmiştir. II. Dünya Savaşı ve sonrasında da Nazi Almanyası işgalinin ve Yunan İç Savaşı'nın getirdiği kayıpları yaşamıştır. Nüfusu 2011 rakamlarına göre 8.566'dır.
Köyleri
| Dobrova | Kavakmahalle | Taşağıl |
| Sipahiler | Aşağımahalle | Karaören |
| Kervançayırı | Sarpdere | Dikilitaş |
| Kayacık | Babalar (Goniko) | Köseköy (Köse) |
| Ahlatlı (Ahlatçı) | Çömlekçiköy (Lagyna) | Kuturca (Kutluca, şimdiki adı Kotronia) |
| Yelkenci (Lyra) | Çilingir Mahalle (Sidirohori) | Yılanlı (Şimdiki adı Giannouli) |
| Sipirmahalle (Sipermahalle) | Karapınar (Şimdiki adı Kornofolea) | Küçüklü (Küçükler, Kütüklü) |
| Keseler (Köseler, Kösehanlı) | Ruşanlar (Ruşenler, şimdiki adı Roussa) | Üçevler (Şimdiki adı Tris Miloi) |
| Vakıf (Dedemanastırı, şimdiki adı Lykofos) | Demirören (Şimdiki adı Sidheron) | Mesimler (Mevsimler, şimdiki adı Mesimerion) |
| Büyük Dervent (Derebent, Şimdiki adı Mega Dherion) | Hacalı (Hacıali, Şimdiki adı Korymvos) | Yanören (Yanviran, şimdiki adı Yiannouli) |
| Küçük Dervent (Derebent, Şimdiki adı Mikron Dherion) | Çamlıköy (Çam-ıKebîr, Çamköy, Çalı köy, Büyükçam, şimdiki adı Dadia) |