Kızılpınar
Kızılpınar'a gelip yerleşen belli başlı aileler; Cambazoğulları, Kunçuoğulları, Malkoçoğulları, Fellioğulları ve Molla İbrahim Oğulları'dır. Bunlar Bulgaristan'ın Tırnova şehrinin Selvi ilçesinin Dobramika köyünden gelerek buraya yerleşmişlerdir.
Kasaba adını, demiryolu yakınında bulunan ağaçlık alanın içinde az bir boşluktan, kazma kürekle açılarak yapılan bir su kuyusundan alır.
Bu kuyudan içme suyu olarak yararlanılmaya başlanmış, kuyu açık olduğu için ağaç yapraklarının, kızılcıkların suya düşmesi ve suyun renginin kızarması sonucu bu kuyuya Kızılpınar adı verilmiş ve Kasabanın adı da Kızılpınar olarak kalmıştır.
Tarihsel Süreç içersinde nüfus hareketleri: Çanakkale Savaşları'nda Kasaba halkından 35-40 kişi Savaşa gitmiş, bunların çoğu savaşta şehit olmuştur. İşgal sırasında İstanbul'a göç edenlerin arasında tifo salgını çıkmış ve insanların %25 i ölmüştür.
Kızılpınar'ın 1990 yılında kurulan belediyesi, 12 Kasım 2012'de TBMM'de kabul edilen 6360 sayılı Büyükşehir Kanunu ile kapatılıp beldeden mahalleye dönüştürülmüştür.
Mahallenin ekonomisi çoğunlukla 1970'lere kadar tarım ve hayvancılığa dayalıydı. Bu tarihten sonra Çerkezköy Organize Sanayi Bölgesinin kurulması sonucu başlayan hızlı sanayileşme, mahalle ekonomisini bu yönde etkilemiştir. Şu anda bölgede bulunan sanayi tesislerinde 69.000'i aşkın kişi çalışmaktadır. Mahalle halkının bir bölümü tarım ve hayvancılığa halen devam etmektedir.