Çatalca
1924'te kurulup 1926'da kaldırılan "Çatalca Vilayeti" merkez ilçe dışındaki Silivri ve Büyükçekmece ilçelerinden oluşmaktaydı. 26 Haziran 1926 tarihinde çıkartılan bir kanunla İstanbul'a bağlı bir ilçe haline gelmiştir. Daha sonra II. Dünya Savaşı döneminde İstanbul'u batıdan koruyan savunma hattı nedeniyle önem kazanmıştır.
Çatalca 28° - 29° doğu meridyenleri ile 41° - 41,5° kuzey paralelleri arasında yer almaktadır. Çatalca, yaklaşık 500 km 2.lik yüzölçümüne ve 16170 nüfusa sahip İstanbul'a 50 km uzaklıkta şirin bir ilçedir.
Tarihsel bir kaynağa göre Osmanlılar zamanında Matrai adı yerine Çatalca denildi. Çünkü şehir çatala benzeyen 324 m. yüksekliğinde bir tepenin eteğinde kurulmuştu.
İlçenin 2 mahallesi vardır. Biri Ferhatpaşa diğeri ise Kaleiçi'dir. Çatalca, İstanbul - Edirne karayolundan (E-5) Büyükçekmece'nin batısından ayrılarak Kırklareli'ne giden 20 nolu Devlet Karayolu'nun 17 kilometrelik kesimiyle İstanbul'a bağlanır. İkinci karayolu ise Kınalı - Sakarya (TEM Otoyolu) Otoyolu olan bağlantıdır. Bu otoyol Çatalca'nın hemen 7 km. güneybatısında 20 numaralı Devlet Karayolu ile kesiştikten sonra 40km.lik bağlantıyla İstanbul'a bağlanır. Ayrıca ilçenin kuzeydoğusunda, Sirkeci - Edirne demiryolunun 71. km.sindeki Çatalca Tren İstasyonu da 3 km.lik karayolu ile ilçeye bağlıdır.
Otoyolun Çatalca'nın yakınından geçmesi, İlçe merkezinin ve çevre köylerin hızlı gelişmesine neden olmuştur. Çatalca Belediyesinin mücavir köylerinden olan Muratbey köyünün TEM otoyolunun Ahmediye kavşağına çok yakın olması bu köyün nüfusunun çok hızlı artmasına ve gelişmesine yol açmıştır.
Çatalca ve köyleri çok eski bir yerleşim bölgesi olduğundan tarihi yapılarla doludur. Köprüleri, çeşmeleri, camileri, Balkan Savaşların'nda yapılan menziler, şehitlikler görmek mümkündür. İlçede büyük nehirler yoksa da araziyi sulayan orta derecede akarsular vardır. Istıranca Irmağı, Istıranca Dağları'nın Vize ilçesi uzantısındaki Kara Orman'dan çıkarak Terkos Gölü'ne ulaşır. Irmakta tatlı su balıklan yaşamakta olup özellikle Ormanlı Köyü'nün dalyanları meşhurdur. Karasu Irmağı, Kürt Ayazması ormanında Kocataş Daman adlı yerin altından çıkarak, Büyükçekmece Gölü' ne dökülür. İlçenin özellikle Karadeniz Kıyısı kumluk miyosen, oligase tabakalanna ait muhtelif bileşimde olup, kilsi ve cibsi bölgeleri vardır. Terkos Gölü civarındaki madenler arasında altın ve Ermeni Gölü yakınlarında Kabakça ve Podima (Yalıköy) köylerinde cam ve şişe üretmeye müsait kum madenleri vardır.
Terkos Gölü yakınındaki Yeniköy'de ve Mimarsinan civarında linyit madenleri vardır. İlçe dahilinde çok yüksek dağlar yoktur, en yüksek olanlar deniz seviyesinden 375 metre yükseltisi olan Istıranca Dağları ve Çiftlikköy'e yakın 382 mt. yükseklikte Kuşkaya Dağı adıyla tanınan dağlar vardır ki Bizans İmparatorlanndan Anantasius'un yaptırdığı iki sivri kule buradadır. İlçe dahilinde Terkos Gölü ve Büyükçekmece Gölleri çevrenin su ihtiyacını temin eder. Karadeniz sahilinde ağaçlar çok, Marmara civarında ise daha azdır. İlçe dahilinde buğday, arpa, yulaf, ayçiçeği, çavdar, kaplıca (bir çeşit yem), mısır, kuş yemi. darı, burçak, fasulye, mercimek nohut vs. ziraatı yapılmaktadır. Ziraat haricinde bağcılık ve bahçecilikle de uğraşan kesim bulunmaktadır.
Silivri, Büvükçekmece ile Çatalca merkez ilçesinin güney kısımlarında tamamen denecek kadar geniş ve elverişli meralar bulunduğundan koyunculuk çok ilerlemiştir. Bu hayvanların sütü de gayet bol, besleyici özellikleri ve yağı da fazladır.