Doğası
Jeolojik Özellikleri
Jeolojik zamanlarda Yıldız Dağları'nın bulunduğu yerde Tetis (Tethys)Denizi bulunuyordu. Bu denizin dibinde bulunan tortullar zamanla yüzeye çıkarak Yıldız Dağları'nı oluşturmuşlardır. Çesitli volkanik hareketlerle Yıldız Dağlarını oluşturan taş ve tabakalar sıkışmış ve kıvrılmış. Yıldız Dağları 1. jeolojik zaman oldugu için "masif" adını almaktadır. Masifler, kıvrılma özelliğini yitirmiş olan yaşlı ve sert kütlelerdir.
Doğal Bitki Örtüsü
Ormanlar
Yıldız Dağları'nın kuzey yamaçlarında egemen olan kayınlar sahile doğru 250-300 m.ye kadar devam etmektedir. Kıyıköy'de denize dökülen akarsuların açmış olduğu vadilerde kayın bulunmaz, ancak bu saha, Çoruh meşesi, Macar meşesi ve saçlı meşe türleri ile örtülüdür. Bulgaristan sınırı ile doğuda Şükrüpaşa-Annagan (Hedye) hattı arasındaki alan ormanların egemen olduğu bölgedir. Buradan kuzeybatıya doğru gidildikçe kayın ormanlarının içerisine adacıklar halinde gürgen kümelerinin karıştığı görülür. Bu sahanın batısındaki ormanlarda ise saplı meşe egemendir. Ayrıca meşe ormanları içerisinde kızılcık, üvez, akçaağaç, fındık, muşmula ve yabani erik de bulunmaktadır. Nemli orman alanının orta bölümü ise sık bir ormanaltı florasına sahip, kayın ormanları ile kaplıdır. Kayın ormanlarına Çoruh meşesi birlikleri karışmaktadır. Bu sahanın etek kesimlerinde ise meşe ve gürgen ormanlari yayılmaktadır.
İğneada'nın doğusunda ve güneyinde, kıyı kordonları ile ağızları tıkanarak göl ve bataklık haline dönüşmüş saz ve bataklık bitkileri görülür. Fazla yüksek olmadığı halde önemli bir iklim ve biyocoğrafya sınırı oluşturan Yıldız Dağları bitki dünyası bakımından bir orman bölgesi olup, higrolif karakteri ile Karadeniz kıyılarında başlar ve Ergene Havzasında kserofit ormanlarına dönüşür. Kıyı boyunca hala el değmemiş, orijinal görünüşün korunduğu yerler hala mevcuttur.
Göller
Kırklareli sınırları içindeki göller Yıldız Dağları'nın doğusunda, Demirköy-İğneada dolaylarında toplanmıştır. İğneada'nın kuzeyinde yer alan Erikli Gölü, yer yer 15-20 metrelik bir mesafede Karadeniz'e paralel uzanmaktadır. Hemen hemen deniz seviyesinde olan bu gölün çevresi sazlık ve bataklıktır. Suları kış aylarında kuzey yönünden oluşan bir açıklıkla Karadeniz' e bağlanmaktadır. Yaz aylarında ise denizle olan bağlantı, kum yığınları ile tekrar kapanmaktadır. Başta Efendi çayı olmak üzere, Geyik Dere ve Mavroça Deresi, gölü besleyen akarsulardır.
İğneada'nın güneyindeki düzlük sahada Kocagöl olarak ta bilinen Mert Gölü bulunmaktadır. Kış aylarında kuzeyden Karadeniz'e baglantısı olan Mert Gölü'nün, deniz ile irtibatı yaz aylarında kesilmekte, ancak Deringeçit Deresi Mert Gölü 'nü beslemektedir. Gölün çevresi bataklık ve sazlık olup, bu bölümün hemen ardında ormanlıklar başlamaktadır. Mert Gölü'nün güneyinde Saka Gölü yer almaktadır. Bölgede Hamam ve Pedina ismini alan iki göl daha mevcut olup, her ikisi de orman arazisi içerisindedir.
Karadeniz
Demirköy'ün doğusunda Karadeniz yer almaktadır. Karadeniz'deki tuzluluk oranı Ege ve Akdeniz'e göre düşüktür. Karadeniz'e dökülen akarsuların fazla miktarda tatlı su taşımaları ve yağışların bol olması nedeniyle, yüzey sularının tuzluluk oranı düşüktür. Bu oran Denizin orta kesiminde %18 iken, Kıyıköy, İğneada kıyılarında %16 dolayındadır. İğneada yakınlarında tuzluluğun az olması, suların donmasını kolaylaştırmaktadır.
İklimi
Yıldız Dağları'nın kuzeye bakan kesimlerinde Karadeniz iklimi görülür. Buna bağlı olarak yazlar serin, kışlar ise soğuktur. Yaz ve kış mevsimleri arasındaki sıcaklık farkı az olup, m2'ye düşen yıllık ortalama yağış oranı 800-900 mm. dolayındadır.
Kültür
Dolmenler (Kapaklı Kaya Mezarlar)