Pınarhisar
Şehir sınırları içinde yer alan Kaynarca Ovası ile çeltik üretiminin yapılabildiği ve eski dönemlerde en iyi pirincin üretildiği merkezlerden biri olarak tanınmıştır. İlçe sakinlerinin büyük bir kısmı tarım ve hayvancılıktan geçimlerini sağlamaktadır.
Şehir içinde ve civarında. Sultanlar Yolu'nun güzergah işaretlemeleri son dönemde yapılmış ve bu yola ilgi çekmek üzere Avrupa'dan başlayan ve Pınarhisar'dan geçen uzun yürüyüşler düzenlenmektedir.
Doğa, tarih ve tarımın hakim olduğu bu yerleşim yerinde turizmin geliştirilmesinden ve tarımsal üretimde verimliliğin artırılması ilçenin gelişimine ivme kazandıracaktır.
1368 yılında I.Murat döneminde Gazi Mihal tarafından Bizanslılardan alınan Pınarhisar Kırklareli'nin tarihi kentlerinden biridir.
1912 yılında Bulgarlar'ın işgaline uğramış, 23 Temmuz 1913'te geri alınmıştır.
Birinci Dünya Savaşı sonrasında ise Yunanlılar'ın işgaline uğramış 8 Kasım 1922 geri alınmıştır.
1911'de ilçe, 1915'te yeniden bucak, 1953'te ise bugünkü ilçe statüsüne dönüşmüştür.
1909 yılında belediye olmuştur.
İlk Belediye Başkanı Mehmet Ağa'dır.
Eski Libya Başkanı Sadullah Koloğlu (Orhan ve Doğan Koloğullarının babaları) 1913 yılında burada kaymakamlık yapmıştır.
Bugün ilçe merkezindeki tarihi Sadullah Koloğlu İlköğretim okulu onun zamanında yapılmıştır.
Pınarhisar, eski İstanbul Yolu üzerinde, Lüleburgaz-Kırklareli yol kavşağındadır.
İlçenin kuzey kesimleri 500-600 metreyi bulan tepeler ve kayalıklarla şekillenmiştir. İlçenin kuzeyinde yer alan bölümü ormanlarla kaplıdır.
Doğusunda Vize İlçesi, batısında Kırklareli ili, güneyinde Lüleburgaz İlçesi, Kuzeyinde ise Demirköy İlçesi bulunmaktadır.
İlçenin yüzölçümü 581 Km2 olup, denizden yüksekliği 192 m.dir.